بررسی رابطه بین سطح افشای داوطلبانه و هزینه سرمایه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

شرکت ها از افشای داوطلبانه در جهت آگاه سازی هرچه بیش تر و کاهش برداشت نامطلوب ذینفعان در مورد چشم اندازهای آتی شرکت، بهره می برند. ارائه اطلاعات داوطلبانه در مورد شناسایی، اندازه گیری و افشای اقلام حسابداری در صورت­های مالی باعث جذب سرمایه­گذاران می شود و به طور مؤثری به بهبود وضعیت مالی و چهره مدیریتی شرکت کمک می­کند. هدف این پژوهش، بررسی اثرات سطح افشای داوطلبانه بر هزینه سرمایه شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای اندازه­گیری متغیر سطح افشای داوطلبانه، از چک لیست بوتوسان (1997) تعدیل شده به وسیله کاشانی­پور و همکاران (1388) استفاده شد که شامل 71 شاخص در شش بخش کلی پیشینه اطلاعاتی، خلاصه­ای از نتایج مهم تاریخی، آماره­های اصلی غیرمالی، اطلاعات بخش­ها، اطلاعات پیش­بینی و بحث و تحلیل مدیریت است. همچنین، اندازه­گیری هزینه سرمایه، با استفاده از مدل گوردون انجام شده است. در راستای دستیابی به اهداف پژوهش، اطلاعات 122 شرکت برای دوره زمانی 1382 لغایت 1390 مورد بررسی قرار گرفته و فرضیه های پژوهش، از طریق رگرسیون چند متغیره با استفاده از داده های ترکیبی آزمون شد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که بین سطح افشای داوطلبانه و هزینه سرمایه شرکت ها در بورس اوراق بهادار تهران، رابطه معناداری وجود ندارد.